Το καλάθι σας είναι άδειο
Ένα ύψος 17 εκατοστών προσαρμόσιμο πλάσμα / θεό avatar / έκτακτο χαρακτήρα για ξωτικά ξύλα, βάρβαροι, ιππότες και άλλες δυνάμεις καλών στρατών, ακόμα και για δαιμονικούς στρατούς με το κατάλληλο χρωματικό σχέδιο.
Ο Syl-Iriah είναι μια εντυπωσιακή και όμορφη προσθήκη για κάθε στρατό με θέμα το ξύλο. Είναι η ενσάρκωση των δυνάμεων και των μαγικών δυνάμεων του δάσους. Η μοναδική σιλουέτα της ξεχωρίζει στο πεδίο της μάχης και δίνει εντολή στην προσοχή.
Το πλαίσιο περιέχει 6 αξεσουάρ:
Λανς, άρπα, τόξο, μαγικό προσωπικό, δύο μακρά σπαθιά
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε πώς να συναρμολογήσετε τα φτερά του Syl-Iriah.
Σημειώσεις:
Το δάσος δονείται, παλλόμενο.
Η ακατέργαστη ενέργεια της άνοιξης αυξάνεται. Παντού.
Τα αρώματα και τα σπόρια και η γύρη και οι φερομόνες γεμίζουν τον αέρα και υπερφορτώστε τις αισθήσεις. Το ir-mar κινείται σαν μια γάτα μέσα από τους θάμνους, μόλις ενοχλώντας τα ζωντανά ζωντανά πράσινα που τρέχουν άγρια στο κάτω μέρος της ανάπτυξης. Το λεπτό και μυϊκό του πλαίσιο μοιάζει με ένα νεαρό έντονο δέντρο. Τα μάτια του έχουν το βαθύ χρώμα του βρύου που μεγαλώνει κάτω από τα αρχαία δέντρα στο βαθύτερο μέρος του δάσους. Και μυρίζει σαν αρωματικό ξύλο. Καθώς περπατάει πίσω του, ο Shan-ma-ya είναι γοητευμένος.
Όλοι γύρω τους, ολόκληρο το δάσος τρέχει. Ένα γιγαντιαίο όργιο της εκρηκτικής ζωής, που εκρήγνυται προς τον ήλιο. Σκαθάρια και πουλιά και λουλούδια και αμπέλια, όλα χάνουν σε μια απεριόριστη συσσώρευση γιγαντιαίων αναλογιών.
ΖΩΗ. Πάλι.
Ο χειμώνας είναι νεκρός.
Όλα ξαναγεννιούνται και γιορτάζουν.
Το Ir-Mar γυρίζει με ένα χαμόγελο: "Είμαστε σχεδόν εκεί."
"Δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να το κάνουμε αυτό."
"Ναι, θα έπρεπε! Πρέπει να την δείτε πριν από όλους τους άλλους! "
"Αλλά οι αρχαίοι ... λένε ότι είναι απαγορευμένο!"
Το Ir-Mar χαμογελάει ξανά: "Τι ξέρουν;"
Καθώς τα δύο ξωτικά κινούνται προς τα εμπρός, το δάσος γίνεται πιο ήσυχο, σαν να μην ήταν κατάλληλη η χαρά της Άνοιξης ότι όλη η χαρούμενη γιορτή της άνοιξης.
Πράγματι, υπάρχει κάτι διαφορετικό στον αέρα. Κάτι ιερό έχει ζήσει εδώ. Κάτι έχει εργαστεί, αισθάνθηκε πόνος και εξάντληση. Αλλά όμως, είναι ένα πνευματικό μέρος. Τα δέντρα κάνουν τη μικρή εκκαθάριση να μοιάζει με καθεδρικό ναό. Και στο τέλος του φυτικού ναού, ανάμεσα σε ένα χάος των πετρωμάτων, ένα άνοιγμα στο έδαφος εμφανίζεται σαν την είσοδο μιας κρύπτης. Ο Shan κοιτάζει με έκπληξη, συνειδητοποιώντας τι είναι πραγματικά ο τόπος.
"Πως το βρήκες?" ψιθυρίζει.
Το Ir-Mar χαμογελάει για άλλη μια φορά. Τα μάτια του χαμογελούν επίσης. Δεν πρέπει να ειπωθούν μερικά μυστικά. Τουλάχιστον όχι τώρα.
"Ακολούθησέ με!"
Ο Shan παίρνει το χέρι του και αργά, με ευλάβεια, περπατούν ανάμεσα στα βράχια, κάτω από την κρύπτη.
Το έδαφος κάνει μια τραχιά κλίση προς τα κάτω. Γύρω τους, πολλά κλάδο σήραγγας, σχηματίζοντας ένα γιγαντιαίο λαβύρινθο στα εντόσθια της γης. Ένα μέρος που η ζωή έχει εγκαταλείψει εντελώς και δεν επιβαρύνεται από το αίσθημα του θανάτου.
Σαν να διαβάζει το μυαλό της, ο Ir μιλάει κάτω από την αναπνοή του: "Γεια σου έχουν φύγει τώρα. Την άφησαν να έχει έναν πολύ άξιο ύπνο. "
"Έτσι είναι αλήθεια ... είναι η μητέρα των ψυχών;"
"Δεν ήμουν σε θέση να εισέλθω κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο τόπος φυλάσσεται από μυριάδες στρατιωτών, αεροσκαφών και εργαζομένων. Rock, Animal and River ... και εμείς, πριν από λίγες εβδομάδες, η κυψέλη ήταν γεμάτη μαζί τους, αλλά τώρα, όλα έχουν φύγει και έχει μετακομίσει βαθύτερα υπόγεια, μεταμορφώνεται ξανά ".
Ο Shan κρατά το χέρι του IR πιο σφιχτό.
"Μην ανησυχείτε, έχω έρθει εδώ πολλές φορές. Τίποτα δεν θα μας βλάψει, με ξέρει τώρα, ξέρει πότε είμαι εδώ."
Ο αέρας των σηράγγων ήταν τώρα ζεστός και υγρός, με καλό τρόπο. Το άρωμα της γης τους έβγαζε. Ξαφνικά, ήταν σε μια μεγάλη αίθουσα. Και ο Shan χτυπήθηκε με ένα όραμα.
Θα μπορούσε αυτό να είναι πραγματικό;
Εκεί βρισκόταν στη μέση αυτού του δωματίου κάτω από τη γη. Το κουκούλι ήταν αρκετό μέτρο ψηλά, κατασκευασμένο από ένα ελαφρώς λαμπερό ασημένιο μετάξι, κρέμεται από την πώληση σε ένα μπερδεμένο από λεπτές ρίζες που έμοιαζαν με μια λεπτή δαντέλα. Το φως αργά παλλόμενο από μέσα ήταν σαν τον ξυλοδαρμό μιας ειρηνικής καρδιάς. Και μέσα από τη μεμβράνη μετάξι, ο Shan μπορούσε να δει το λεπτό σχήμα ενός χρυσαλλίου. Για μια στιγμή, ο χρόνος φάνηκε να σταματά.
"Ναι, αυτή είναι η ίδια! Το χειμώνα, είναι η Syl-Manath, η βασίλισσα της κυψέλης, ο εκκολαπτήριο των ψυχών, η ζωή που ζει μέχρι το χειμώνα. του φωτός, του ήλιου-παιδιού, του προστάτη. Στη συνέχεια, στο τέλος του καλοκαιριού, όταν όλα θα αρχίσουν να αποσυντεθούν, θα γίνει Syl-Yarath the Spider, το πνεύμα των σκοτεινών τόπων, το lurker κάτω από το φεγγάρι, το Devourer και η υφαντή Crone. Μπορεί να μην θέλετε να την συναντήσετε τότε ... "
"Αλλά…"
"Όχι. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Δεν θα σας βλάψει τώρα."
Στη συνέχεια, οι Χρυσάλη άρχισαν να σπάσουν…
Για αρκετές ώρες, κάθισαν εκεί, διαμορφωμένοι, καθώς η θεία αναγεννήθηκε. Ένιωσαν τρομερά αμηχανία, αδύναμοι νέοι που παρακολουθούσαν μια από τις πιο οικείες στιγμές της ζωής της θεάς. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να κινηθούν, γοητευμένοι από την ομορφιά και τη δύναμη της ζωής που παλλίζουν μέσα από το νέο της σώμα. Αυτό που είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά ως παραμορφωμένα κούτσουρα γινόταν αργά στρώματα και στρώματα μαγευτικών πτερυγίων πεταλούδας. Δεν ήταν πλέον η υπόγεια μητέρα γέννησης με ένα σώμα που παραμορφώθηκε από την παράδοση τόσων παιδιών που ξεπέρασαν τα αστέρια. Γινόταν ένα ακτινοβόλο πλάσμα του ουρανού.
Ποσο διήρκεσε? Δεν μπορούσαν να θυμούνται.
Ίσως επειδή η θεά γύρισε το κεφάλι της προς αυτούς και κοίταξε κατευθείαν στις ψυχές τους. Το φρύδι της ήταν περίτεχνο με μεγάλα ξύλα ελάφια και τα μακριά μαλλιά της κυματίζουν σαν ουρά του σκορπιού, έτοιμα να χτυπήσουν.
Αλλά αυτή τη στιγμή, το πρόσωπό της ήταν μόνο αγάπη.
Και τους μίλησε:
"Τα παιδιά μου, πώς μπορούν να μεγαλώσουν τόσο μεγάλα και δυνατά τόσο γρήγορα; Σας θυμάμαι, την ημέρα που γεννηθήκατε.
Ένιωσαν τη ζεστασιά της αγάπης της βαθιά μέσα, ακτινοβολώντας μέσα από το σώμα τους σαν καλοκαιρινό ήλιο.
Άνοιξε τα φτερά της και υπήρχε μια αφρώδη βροχή φωτός καθώς σηκώθηκε στον αέρα.
"Πείτε τους ότι η εποχή της χαράς έχει αρχίσει και ότι είναι καιρός να γιορτάσουμε."
Ήταν σαν μια εντολή που δεν μπορούσαν να αντισταθούν.
Σίγουρα θα είχε συμβεί ούτως ή άλλως, αλλά ο Shan δεν είχε σταματήσει πλήρως να αντισταθεί πριν από τώρα.
Γύρισαν ο ένας στον άλλο και ενστικτωδώς, τα σώματά τους συναντήθηκαν.
Όταν ξύπνησαν, ο Syl-Iriah είχε φύγει. Κοίταξαν ο ένας τον άλλον και δεν μπορούσαν να σταματήσουν να χαμογελούν.
"Είναι μαγεία" είπε ο Shan.
"Και έτσι είσαι ..."
Εκείνη κοκκινίζει. "Θα την δούμε ξανά;"
"Ποιός ξέρει…"
Σε αυτή την ακριβή στιγμή, ο Shan μαντέψει ότι ο Syl-Iriahwas ακόμα μαζί τους. Ο νεαρός ξωτικός ξαφνικά κατάλαβε ότι το πνεύμα της ζωής και της μαγείας αναπνέει μέσα της τώρα, και ότι σύντομα θα γεννήσει πάρα πολύ. Και πιθανότατα να πάρετε τη ζωή, όπως πρέπει να πολεμήσει. Και έτσι θα γίνει Syl-Yarath The Spider, ο Devourer της ίδιας της ζωής. Η ζωή ήταν τόσο περίεργο πράγμα.
Καθώς βγήκαν από την κυψέλη, η ηρεμία είχε σηκώσει από το μικρό εκκαθάριση, σαν να περίμενε να ξυπνήσει η θεά.
Το exuberant κάτω από την ανάπτυξη δυσκολεύτηκε να πιστέψει ότι μέσα σε λίγους μήνες, το φθινόπωρο θα έρθει και η ζωή θα πήγαινε για άλλη μια φορά.
Ακριβώς όπως ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι, ο Syl-Iriah θα γίνει το γιγαντιαίο πλάσμα αράχνης που τα ξωτικά φοβήθηκαν τόσο πολύ. Ήταν ακόμη δύσκολο να πιστέψουμε ότι αν κάτι έγινε απειλή για το δάσος, ο Syl-Iriah πιθανότατα θα φανεί να χτυπήσει με όλη τη δύναμη της μαγείας και της δύναμης της.
Δεν ήταν, βαθιά κάτω, πάντα αράχνη;
Αλλά ποια αγαπημένη μητέρα δεν γίνεται ο πιο φοβισμένος που απειλείται όταν απειλείται το παιδί της;
Ο Shan πήρε μια βαθιά ανάσα, γεμίζοντας τους πνεύμονες με το ισχυρό έστειλε το δάσος γεμάτο από τις υποσχέσεις της νεογέννητης άνοιξης. Τότε γύρισε στο IR: "Έλα! Την ακούσατε, ας πούμε τους: ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε!"
Συλλογές: - Φαντασία, Ανάψυξη ζωγράφου - μεγάλα μοντέλα, Ξωτικά, Ολα τα προϊόντα, Πλήρης συλλογή
Κατηγορία: Fantasy, Hero, Motherhood, Wood Elves
Syl -Iriah, Spirit of the Woods - Legendary Version
